Het was een geweldig avontuur en super mooie ervaring om op het WK in Nanjing, China te mogen spelen. Omringd door topspelers en ze van dichtbij zien trainen, zelf met een aantal mogen trainen en veel ervaring op gedaan. Bekijk vlog #37 om een indruk te krijgen van hoe het daar in het warme China was. Daarnaast maak ik ook winnaars bekend van de crowdfunding actie. 

Wauw!!! We hebben de 100% behaald, wat gaaf!! Iedereen bedankt voor jullie support! 
De campagne loopt nog een aantal dagen, het is dus nog mogelijk om een steentje bij te dragen via Talentboek.
Alle extra donaties komen ten goede van mijn toernooi programma na het WK in China. Op de planning staan onder anderen: Oekraïne, Schotland, en Italië. 

Op dit moment staat de crowdfunding op 40% behaald! Klik hier om ook een steentje bij te dragen aan deelname aan het WK China!

Op dit moment staat de crowdfunding op 26% behaald! Klik hier om ook een steentje bij te dragen aan deelname aan het WK China!

Op dit moment staat de crowdfunding op 40% behaald! Klik hier om ook een steentje bij te dragen aan deelname aan het WK China!

Een artikel in de Gelderlander en een filmpje op RTV Arnhem!
Klik op de afbeelding om het RTV Arnhem filmpje te bekijken.

Misschien hebben jullie het al voorbij zien komen op Instagram of op één van mijn andere sociale kanalen. Op dit moment voer ik een crowdfunding campagne via het platform: Talentboek.

Ik kan jullie hulp hierbij goed gebruiken! Helpen jullie mij een stapje dichterbij het WK in Nanjing, China? 
Lees hier snel verder voor meer informatie en om te weten hoe je mij kan ondersteunen!

Alvast bedankt! 

MAMS is Arnhems gezelligste hotspot (Willemsplein 45) van dit moment. Je kunt er heerlijke koffie en thee krijgen en qua food is er ook volop keuze aan taarten, muffins & cookies tot broodjes, panini's en verse salades.  

In samenwerking met MAMS heb ik een hele leuke vlog win actie voor jullie! Ik heb namelijk samen met MAMS een taart gebakken voor het team van de nationale badminton selectie, als motivatie voor het EK landenteams.
Nu maken jullie ook kans op zo'n heerlijke taart!

Wat een belevenis was het hier in Wales, ik heb zoveel leuke dingen gedaan en gezien! Laat ik bij het begin beginnen. Na vijf weken geen toernooien gespeeld te hebben en veel trainingsuren gemaakt te hebben, vloog ik afgelopen dinsdag avond naar Bristol, Wales. Het (international challenge) toernooi werd in Cardiff gehouden, ongeveer anderhalf uur van Bristol vandaan met de bus. Ik zou rond 23:30 uur ongeveer aankomen. Een lange dag dus, waarbij ik aan het eind van de trip behoorlijk moeite had om mijn ogen open te houden. Maar de gedachte dat ik mijn uitstap halte zou missen haalde me telkens uit mijn knikkebollende hoofd. Veilig aangekomen in het hotel, kon ik snel mijn bed in duiken. Natalia Perminova zou vanaf de volgende dag mijn roommate worden. Zij komt uit Rusland, maar traint vaak met ons mee op Papendal. Altijd gezellig om een kamer te delen met iemand.

Donderdag 17 september vloog ik samen met Robin Tabeling en Ruben Jille naar Katowice, Polen. Vanuit daar reden we met andere spelers uit Engeland naar onze hotels. Ik zat in een ander hotel dan de jongens, 10 minuten met het busje van hen vandaan. In the middle of nowhere… Geen supermarkt, of winkeltjes of iets in de buurt. Er stond alleen een restaurantje naast het hotel, wat wel fijn was anders moest ik elke dag ergens anders gaan eten. 

Op woensdag 26 augustus vertrokken Cheryl Seinen, Alida Chen, Justin Teeuwen en ik naar Slowakije voor de Slovak Open 2015. We vlogen vanaf Brussel naar Bratislava. Donderdag begon het kwalificatie toernooi, maar aangezien ik in het hoofdtoernooi stond in zowel mijn single en damesdubbel met Cheryl, hoefde ik nog niet te spelen deze dag. In de ochtend de mix van Justin en Cheryl gekeken en ’s middags hebben we nog even met z'n vieren getraind.

Het is alweer een tijdje geleden dat ik iets online heb gezet, dus hierbij niet alleen een photoblog van het afgelopen toernooi in Bulgarije, maar ook nieuws over waar ik het komende seizoen competitie ga spelen.

Samen met Vincent de Vries vertrok ik maandag 17 augustus ontzettend vroeg (04:00 uur) richting Schiphol. Met een tussenstop in Warschau, Polen kwamen we rond 14:30 uur aan bij het hotel in Bulgarije. Voordat we de eerste keer naar de sporthal gingen, om in te slaan en te wennen aan de omstandigheden, zijn we even wat gaan eten en naar de supermarkt geweest. 

Samen met Vincent vloog ik donderdag 28 mei naar Letland, om het toernooi: Riga International te spelen. We zaten in een leuk modern hotel en het bleek dat wij niet de enige Nederlanders waren. Een grote groep senioren groetten ons bij aankomst en er waren nog een aantal Nederlandse koppels die ook aan sightseeing deden. We kwamen ’s avonds laat aan, dus we hadden nog maar weinig tijd om naar de supermarkt te gaan. Gelukkig was deze dichtbij het hotel in de shoppingmall.

Het is alweer een tijdje geleden dat ik een verhaaltje heb geschreven, de laatste tijd heb ik jullie op de hoogte gehouden met vlogs (video bloggen), maar ik dacht laat ik weer eens iets schrijven en een photoblog van mijn avontuur in Slovenië maken!

Woensdag 6 mei vloog ik met Vincent en Justin naar Slovenië, waar de volgende dag het kwalificatie toernooi zou beginnen. Eigenlijk moest ik op donderdag mijn eerste kwalificatie wedstrijd spelen, waarin ik als 3e geplaatst was. Maar omdat een aantal spelers zich hadden terug getrokken, werd ik gepromoveerd naar het hoofdtoernooi en moest ik pas vrijdag spelen. Tsja… wat moet je dan gaan doen? Ik was niet van plan om met 27 graden de hele dag in de hal te zitten, dus ben ik met de bus naar het centrum van de hoofdstad Ljubljana gegaan. Een erg mooie en gezellige stad, zeker een aanrader! Lekker geluncht naast de rivier met het zonnetje in mijn gezicht, dat was echt genieten!

Zilver gewonnen tijdens het NK 2015!! Zaterdag 31 januari en zondag 1 februari mijn uiterste best gedaan om zover mogelijk te komen in het toernooi. Sinds juli 2014 heb ik last gehad van een mysterieuze voetblessure waardoor ik lange tijd niet heb kunnen trainen en spelen. Ongeveer rond de jaarwisseling is de pijn net zo onverklaarbaar verdwenen als-ie kwam. Twee weken heb ik de tijd gehad om rustig de trainingen op te bouwen, minder dan anderhalf week de tijd om voluit te trainen en 1 single in de competitie kunnen spelen om mij zo goed mogelijk voor te bereiden om mijn NK titel van 2014 te verdedigen. 

Misschien heb je de kleurrijke winkel wel eens gezien in het centrum van o.a. Arnhem, Almere of Den Haag. Het is dé moderne healthspecialist waar jouw gezondheid centraal staat. Zo kan je bijvoorbeeld voor een vitamine boost terecht bij de Juicebar voor heerlijke en gezonde juices! Ik heb het natuurlijk over Vitaminstore!

Vandaag heb ik mijn eerste ‘ vlog ’ opgenomen, dit is een afkorting voor video weblog. Ik ben van plan om vaker te gaan vloggen, zodat ik jullie naast mijn verhaaltjes op mijn website, Facebook en Twitter op een leuke interactieve manier op de hoogte kan blijven houden! Mocht je mijn vlog nog niet gezien hebben klik dan hier.

Afgelopen zaterdag moest ons team uit spelen tegen Roosteren. Ons team is qua dames nog steeds niet compleet, door blessures waren wij genoodzaakt om invallers mee te nemen naar deze wedstrijd. Ik had de dag ervoor nog een MRI scan laten maken van mijn voet, hiervan krijg ik binnenkort de uitslag. Hopelijk is daar iets op te zien, zodat er een behandelplan kan worden opgesteld. Mijn voetblessure duurt nu al zo lang… Hierdoor kan ik niet veel en voluit trainen, erg frustrerend dus.

Zoals jullie hoogstwaarschijnlijk hebben gelezen in mijn vorige verhaal op mijn website is mijn auto vorige week gestolen, waardoor ik helemaal onthand zat. Ondanks dat de auto naar alle waarschijnlijkheid al lang in het buitenland rond rijd, hebben veel mensen mijn ‘auto vermist’ bericht op Facebook en Twitter gedeeld. Heel veel dank daarvoor! Helaas heb ik tot nu toe heb ik niets meer gehoord over mijn auto. Desondanks gaan alle trainingen en toernooien gewoon door en stond afgelopen dinsdag de Yonex Dutch Open in almere alweer voor de deur. Ik zag er erg tegen op om met het openbaar vervoer hiernaar toe te reizen. Al dat gedoe met overstappen, meerdere tassen sjouwen... Gelukkig heb ik op dit moment, via Topsport Gelderland (mijn stagebedrijf) en Topsportlease, een lease auto tot mijn beschikking wat een stuk comfortabeler en zorgelozer reist!

Woensdag 24 september jl. De dag waarop ik net als andere woensdagen na mijn training op Papendal met de auto van mijn moeder naar station Arnhem-Zuid reed, om vervolgens met de trein naar school in Nijmegen te reizen. Niet wetende dat wanneer ik terug zou komen mij een grote verrassing te wachten stond…

Zaterdag 24 mei speelde ik met mijn team in Epe de finaledag van de Carlton GT Cup. We begonnen om 10:00 uur met onze eerste wedstrijd van deze finaledag: de kwart finale tegen BC Duinwijck. Dat zou nog een moeilijke pot worden voor ons incomplete team, want door blessureleed konden wij Vincent de Vries en Maartje Verheul niet inzetten om te spelen. Gelukkig konden zij wel hun bijdrage leveren door te coachen van onze partijen. Anders dan in de reguliere competitie spelen we bij de Carlton GT Cup vijf wedstrijden in plaats van acht. Bij een voorsprong van 3-0, 3-1 of 4-1, is de wedstrijd beslist en kan er besloten worden om de overige partijen niet meer te spelen. 

Van donderdag 15 t/m zondag 18 mei werd de Hellas International in Sidirokastro, Griekenland gehouden. Donderdagochtend vloog ik naar Thessaloniki met een tussenstop in Wenen. Aangekomen op de airport in Griekenland, moest ik op de bus wachten die pas anderhalf uur later naar het hotel zou rijden. Gelukkig had ik gezelschap van twee Nederlandse spelers Nick Fransman en Jordy Hilbink. De andere Nederlandse spelers Justin Teeuwen en Mark Caljouw waren al een dag eerder aangekomen. Na anderhalf uur rijden, kwamen we eindelijk in het hotel aan en gingen we op zoek naar wat eten. We merkten al gauw dat het een klein dorpje was met weinig verschillende soorten restaurants en aten de komende dagen telkens bij het zelfde gezellige restaurantje. Het hotel was op 2 minuten loop afstand van de hal, die naast een mooie kerk stond. 

Donderdag 10 april vertrok ik in mijn eentje naar Kroatië voor de Croatian International. Er waren geen andere Nederlandse spelers die meededen aan het toernooi. Een behoorlijk saaie vliegreis dus naar Zagreb met als tussenstop Frankfurt. Eenmaal aangekomen in Zagreb vond ik al snel bekende spelers, zo vond ik in de sporthal ook mijn Zweedse mixpartner Robin Zainuddin. Wij hebben elkaar ergens in 2004 leren kennen tijdens een badminton zomerkamp. We kwamen erachter dat we allebei in Kroatië zouden spelen en besloten dat we een mix wel goed konden gebruiken als warming-up voor onze singles. 

Vrijdag 31 januari begon het kwalificatietoernooi van de Nederlandse Kampioenschappen in het topsportcentrum van Almere. Als tweede geplaatste in de damessingle en derde geplaatste in de damesdubbel met Myke Halkema hoefde ik vrijdag geen kwalificatie te spelen. Mijn loting was in beide onderdelen gunstig, in de dubbel stonden wij namelijk onder in het afvalschema bij de nummer 2 en niet bovenin bij de nummer 1. In de single had ik een goede kans op een finale plek, hier zou ik waarschijnlijk tegen de nummer 1 uitkomen. 

Van donderdag 9 t/m zondag 12 januari werd de Estonian International gehouden in Tallinn, Estland. Woensdag vloog ik vanaf Schiphol via Frankfurt naar Tallinn. Ik had veel zin in het eerste internationale toernooi van dit jaar. Zeker omdat ik ook weer met mijn oude (jeugd)dubbelpartner Myke Halkema ging dubbelen en met elkaar een hotelkamer deelden.

Na het toernooi in Hongarije gespeeld te hebben, waar ik na doorgekomen te zijn in het kwalificatietoernooi in de eerste ronde van het hoofdtoernooi werd uitgeschakeld door een Deense, vertrok ik vier dagen later alweer naar het volgende toernooi in Casablanca, Marokko (6 t/m 11 november). Op woensdag 6 november vertrok ik met mijn teamgenoot (BC Amersfoort) Vincent de Vries naar het warme Marokko, waar het ongeveer 22 graden was. De vlucht duurde 4 uur en verliep prima. Eenmaal op de airport aangekomen stonden we bijna een uur te wachten bij de paspoortcontrole. Toen we eindelijk door konden hoopten we snel naar het hotel te kunnen rijden met degene die ons zou komen ophalen. En precies waar ik bang voor was gebeurde… Er stond geen welkomstcomité, zoals beloofd was in de e-mail: Do not worry! 

Woensdag 11 september begon de Belgian International in Leuven (11 t/m 14 september). Toen de loting een aantal weken voor het toernooi bekend werd gemaakt stond ik als 3e op de reservelijst. Er moesten 3 damessingles uitvallen in het hoofdtoernooi of het kwalificatietoernooi. Gelukkig gebeurde dit en kon ik meedoen aan het toernooi. Ik had een goede loting in de kwalificatie, want op mijn pad naar het hoofdtoernooi zou ik geen Aziatische speelsters treffen. Woensdagmiddag moest ik mijn eerste partij spelen tegen een Zwitserse. 

Na net vrijdag terug te zijn van het toernooi in Bulgarije, begon zaterdag het Master toernooi in Gorredijk. Op zaterdagochtend begon ik met Robin Tabeling aan de mix tegen Frank Vermeesch en Linda Hoedemakers. Robin en ik zaten niet goed in de wedstrijd en maakten veel fouten, ondanks dat konden we de eerste set naar ons toe trekken met 21-16. In de tweede set werd het aan het einde spannend, maar gelukkig konden wij een derde set voorkomen door met 21-19 te winnen.

Op zondag 18 augustus vloog ik in mijn eentje naar Sofia, Bulgarije. Een vlucht van ongeveer 3 uur. Op het vliegveld werd ik opgewacht door Chris Vlaar en twee andere speelsters die daar al waren, Alida Chen en mijn dubbelpartner voor dit toernooi Cheryl Seinen. We reden naar het appartement van Chris en Emmy Vlaar, waar net als Alida en Cheryl, ook Alex Vlaar en Ruben Jille verbleven. Hier hebben we gezellig met elkaar gegeten en zijn daarna naar het hotel gereden waar ik verbleef, welke op 5 minuten loop afstand was van de sporthal. Door een communicatiefout van het hotel hadden ze geen kamer voor mij gereserveerd, waardoor ik één of andere business suite kreeg toegewezen. Super chill dus.

Het is al weer een tijdje geleden dat ik iets geschreven heb, dit komt omdat ik de afgelopen periode voor veel keuzes heb gestaan waar ik op dat moment nog niks over kon schrijven.
 
Zoals de meeste badmintonvolgers wel weten zijn er veel veranderingen doorgevoerd in het topsportbeleid van de badmintonbond. Dit heeft te maken met de stopzetting van de subsidie van het NOC*NSF aan de badmintonbond. Het gevolg is dat het team van de nationale senioren selectie flink is uitgedund qua aantal. Men heeft namelijk besloten om zich bij de senioren voornamelijk op het dames dubbelspel en het gemengd dubbelspel te richten. In maart heb ik te horen gekregen dat ik in de nationale selectie mag blijven, maar dan voor het dames dubbelspel. 

Op donderdag 6 juni ben ik samen met Vincent de Vries en Alida Chen vertrokken naar Litouwen voor het toernooi: Lithuanian Open 2013. Wij zijn met de auto naar Weeze in Duitsland gereden en zijn daar op het vliegtuig gestapt naar Vilnius, Litouwen. De vlucht duurde ongeveer 3½ uur. We hadden geluk dat het vliegtuig genoeg plaatsen over had, zo konden we alle drie een rij van drie stoelen in beslag nemen en languit liggen slapen. Eenmaal aangekomen in Vilnius was het net zo’n lekker weer als in Nederland. We zaten lekker in de zon te wachten op de bus naar het centraal station. De buschauffeur kon geen Engels en zei dus ook geen woord terug op onze vragen of dat deze bus naar het station ging en hoe we moesten betalen… Het enige wat hij deed was wegkijken en diep zuchten, rare chagrijnige man. Gelukkig zat er een vrouwtje die goed Engels kon en ons vertelde wat we moesten weten. Op het centraal station namen we de tourbus naar Kaunas, een reis van ongeveer anderhalf uur. Het busstation is naast het Ibis hotel waar wij sliepen, een prima hotel. We werden opgevangen door de coach, Chris Vlaar en Alex Vlaar die eerder die dag de kwalificatie had gespeeld.

Van dinsdag 28 mei t/m zaterdag 1 juni werd de Europa Cup gehouden in Beauvais, Frankrijk. Maandagochtend reed het team naar Beauvais, een reis van ongeveer 5 uur. Onze wedstrijdpoule bestond uit 5 teams:  Frankrijk, Hongarije, Israël, Oekraïne en Nederland. De hal zag er professioneel uit, de hele hal was erg donker en de banen stonden in spotlights. Tijdens het spelen heb je dus geen last van een drukke achtergrond, daarnaast was de hal ook lekker hoog. Dit was de eerste keer voor mij om wedstrijden te spelen in zo’n professionele setting, ik had er dus erg veel zin in en vond het ook best spannend.

Afgelopen weekend heb ik in Den Haag meegedaan aan het Phytalis Drop Shot Grand Prix toernooi. Hier heb ik single en dubbel gespeeld met Myke Halkema. Zaterdag hoefde ik met Myke pas om 16:35 uur te beginnen met de damesdubbel tegen een Nederlands/Duits koppel. We speelden prima en wonnen de wedstrijd met 21-16/21-18. Het was een klein wedstrijdschema, Myke en ik stonden nu gelijk in de halve finale die zondag gespeeld werd. 

Een succesvol weekend achter de rug in Veendam bij het 45^e Meteoor Master toernooi. Tijdens dit toernooi stond ik als 3^e geplaatst in de single en stond ik met clubgenoot Robin Tabeling als 2^e geplaatst in de mix. Zaterdag om 12:30 uur was mijn eerste wedstrijd, de mix. Robin en ik wonnen redelijk makkelijk in 2 sets met 21-7/21-9. Onze tweede mix speelden we tegen een koppel van Roosterse BC. We zaten prima in de wedstrijd en versloegen het koppel met 21-12/21-16.

Zaterdag 20 april heb ik een demonstratiewedstrijd gegeven bij het 3^e Bupolo recreantentoernooi in Moordrecht. Lisa Malaihollo was ook gevraagd om mee te doen met de demo. Het viel tegelijkertijd met de Dutch International in Wateringen, waar Lisa en ik beiden aan meededen. Omdat we vroegtijdig waren uitgeschakeld bij de Dutch, konden we samen de demowedstrijd geven in Moordrecht.

Van donderdag 18 april t/m zondag 21 april werd in Wateringen de Yonex Dutch International gehouden. Donderdag zou ik mijn eerste single spelen tegen een Nederlandse, dit was in de kwalificatieronde voor het hoofdtoernooi. Een dag voor de wedstrijd kreeg ik te horen dat iemand uit het hoofdtoernooi was uitgevallen waardoor mijn tegenstandster en ik werden doorgeschoven naar het hoofdtoernooi op  vrijdag. Onze wedstrijd hoefde niet gespeeld te worden en mijn nieuwe tegenstandster werd de 7^e geplaatste Simone Prutsch. 

Topsport Gelderland ondersteunt mij in de zoektocht naar sponsors en manieren om inkomsten te werven. Zo hebben zij in samenwerking met ESC, European Sports Company, een actie voor mij ontwikkeld: de Gayle Mahulette FanCard.
 
Met deze FanCard kunnen fans en supporters mij steunen voor €30,- euro per jaar.  Met de FanCard kunnen fans bij meer dan 2000 webshops korting sparen. Telkens als een fan iets via een website koopt steun wordt ik gesteund, want de helft van het kortingsbedrag gaat naar mij toe. De andere helft van de korting komt op de persoonlijke FanCard te staan. De FanCard met de opgespaarde korting  kan weer gebruikt worden in diverse winkels in Nederland.

Op zaterdag 6 en zondag 7 april werd het Master toernooi in Almere gehouden. Helaas was mijn voorbereiding voor dit toernooi niet goed, ik ben namelijk ziek geweest. Die week had ik alleen donderdag en vrijdag rustig getraind, mijn benen voelde echt aan als pudding. Aangezien ik het weekend nog steeds niet van mijn verkoudheid en vastzittende keel af was, had ik geen hoge verwachtingen van het toernooi. Natuurlijk probeerde ik zo goed mogelijk te spelen en zo ver mogelijk in het toernooi te komen. 

Zaterdag 23 februari speelde ik met team Amersfoort om 14:00 uur de finale van de Carlton Eredivisie tegen DKC uit Den Haag. De dagen ervoor hadden we goede voorbereidingen getroffen door samen in Amersfoort te trainen en aan teambuilding te werken. Vrijdag de dag voor de finale waren we namelijk naar Traffic Control Eindhoven gereden. Een groot terrein waar je van alles kon doen zoals een autoslipcursus, segway rijden, quad rijden en nog meer. Wij gingen een legertank besturen en off-road rijden. Het was super om te doen, vooral het off-road rijden zorgde voor hilarische momenten. Wij waren klaar voor de finale! 

Afgelopen zaterdag en zondag heb ik het AMOR-toernooi gespeeld in Groningen. Tijdens dit toernooi heb ik single, dubbel met Myke Halkema en mix met Justin Teeuwen gespeeld. (Foto’s volgen nog).

Zaterdag
De damesdubbels waren verdeeld in 2 poultjes van 3 koppels. Myke en ik mochten zaterdagmiddag onze eerste dubbel spelen tegen de zusjes Jasmijn en Lotte Manenschijn. Deze wedstrijd wonnen we met 21-16, de tweede set maakten we meer tempo en minder fouten en sloten de set af met 21-5. Mijn volgende partij was de single tegen Manon Sibbald. De stand ging in beide sets erg gelijk op, in de eerste set kon ik de winst met 21-18 pakken. Aan het einde van de tweede set nam ik een voorsprong die ik niet meer uit handen gaf, het werd 21-15. Deze partij heb ik lekker kunnen spelen. 
Na deze kwartfinale zou ik eigenlijk in de halve finale tegen de als 1e geplaatste Soraya de Visch Eijbergen uitkomen. Zij had zich echter teruggetrokken uit de single vanwege een hamstring blessure. Soraya speelt bij de club DKC, onze tegenstander in de Play Off Finale aanstaande zaterdag 23 februari in Barendrecht. Waarschijnlijk speel ik dan wel single tegen haar, aangezien zij tijdens het AMOR-toernooi wel de dubbel en mix kon spelen.

Afgelopen weekend heb ik meegedaan aan de Nederlandse Kampioenschappen, deze werd gehouden in het Topsportcentrum van Almere. Hier heb ik single en damesdubbel gespeeld met Myke Halkema. (Foto's volgen nog).
 
Zaterdagmiddag mocht ik voor de derde keer op rij tegen Lisa Malaihollo singelen. Net als in de single partijen tijdens de Play Offs vorige week, vonden we het leuk om de eerste set spannend te maken en in de verlenging af te sluiten. Het geluk zat mij mee in deze set, 23-21, als ook de wind die er op de baan stond. Dit kwam waarschijnlijk door de airconditioning die aan stond. Het spelen met wind vind ik niet fijn, maar het is wel iets waar ik mee om moet leren gaan, aangezien je hier vaak mee te maken zult krijgen tijdens toernooien in het warme Azië. In de tweede set had ik de wind tegen en kon ik eigenlijk vol doorslaan naar de achterlijn, zonder bang te zijn dat de shuttle snel uit vloog wat in de eerste set wel het geval was.

Na de zware partij in de eerste halve finale donderdag in Wateringen te hebben gespeeld, stond ik vrijdagochtend op met flinke spierpijn, een verstopte neus en zere keel. Door een hersteltraining, massage, gezichtsstoombad en veel keelsnoepjes hoopte ik zaterdag weer klaar te zijn voor de tweede halve finale tegen Velo. Wij moesten zaterdag nog vier punten winnen om door te gaan naar de finale.

Om 19:00 uur stonden we in de line-up voor een goed gevulde zaal, ongeveer 300 mensen kwamen kijken naar de beslissende wedstrijd voor de finaleplaats. 

Eindelijk was het zover, ik mocht mijn eerste officiële wedstrijd spelen tijdens de halve finale van de Play Offs tegen Velo in Wateringen. Nadat ik zoveel wedstrijden in de competitie heb moeten opgeven door mijn blessures, was ik dolblij dat ik deze wedstrijd tegen Lisa Malaihollo kon uitspelen. De afgelopen 2 weken heb ik goed mee kunnen trainen, maar of ik daardoor een goede wedstrijd zou kunnen neerzetten was nog maar de vraag. Mijn vastheid, conditie en snelheid zijn nog niet op mijn oude niveau, dus ik was benieuwd of ik wel mee kon komen met het tempo van Lisa.

Het team van BC Amersfoort heeft zojuist haar laatste reguliere competitiewedstrijd in eigen hal gespeeld tegen BV Almere. Door ziekte van de eerste single dame van de tegenpartij, Sarah Walker, werden twee partijen opgegeven en werd de eindstand 5-3 in het voordeel van Amersfoort. Met deze winst is onze koppositie definitief geworden, evenals ‘ The Final Four’ in de Carlton Eredivisie Play Offs, namelijk: BC Amersfoort, DKC, Dekker Almere en Van Zundert Velo. De eerste halve finale tussen BC Amersfoort en Van Zundert Velo wordt uit gespeeld op donderdag 24 januari in Wateringen. De tweede halve finale wordt op zaterdag 26 januari thuis gespeeld in Amersfoort. Houd voor meer informatie over de Carlton Eredivisie Play Offs de volgende website in de gaten: www.badminton.nl
 
Dit seizoen heb ik in de competitie tot nu toe helaas geen wedstrijden kunnen spelen in verband met blessures. Al ruim een half jaar heb ik een vervelende blessure aan mijn onderrug en kreeg ik ook nog eens een blessure aan mijn pols. 

NOC*NSF heeft vorig jaar december bekend gemaakt dat zij de Nederlandse Badminton-bond geen subsidie meer gaan geven. Er zijn tijdens EK’s, WK’s en Olympische Spelen te weinig medailles gewonnen en dat is toch waar het bij NOC*NSF allemaal om gaat. Ondanks de goede prestaties van de nationale selectie op internationaal niveau, staat het besluit van NOC*NSF vast.